S.E.V.E.N.T.E.E.N

Justin’s P.O.V

Po świeżym, przepysznym steku szef przygotował dla nas Chocolate Moose, ciasto, które Rachel i ja zjedliśmy. Wieczór powoli dobiegała końca i byliśmy powoli pod hotelem.

- Dzisiaj spędziłam cudowny wieczór – powiedziała Rachel opierając się o skórzane siedzenie samochodu.

- Ja również – usiadłem obok niej łapiąc jej dłoń.

To subtelny, ale romantyczny ruch i kiedy nasze palce splotły się, poleciały iskry... przynajmniej mi się tak wydawało. Nie mogę mówić za Rachel, ale mogę mówić za siebie. Zauważyłem, że im więcej czasu spędzam z Rachel, tym bardziej moje uczucia do niej rozwijają się.

Tak, to była nasza pierwsza randka, nie pokazywałem jej moich uczuć, jednak dzisiaj one wyszły. Nie jestem pewny co ona czuje do mnie, zwłaszcza z jej historią. Nie jestem pewien czy ktoś mógłby tak szybko powstać(chodzi, że ktoś szybko wyleczył się). Minęło dopiero kilka tygodni od tego zadziwiającego dnia.

Flashback

- Czy to boli?

- Yep

- Bardzo?

- Tak, Justin, bardzo.

Prędzej niż oczekiwano, ambulans został rozładowany i Rachel została wniesiona do jej pokoju. Para rąk powstrzymała mnie od wejścia tam.

- Tylko rodzina. Czy jesteś kimś z rodziny?

- Nie, ale ja jestem Justin Bieber, więc mnie wpuść - Starałem się kontynuować chodzenie ale niezwykle małe męskie ręce zatrzymały mnie ponownie.

- Przykro mi, ale będziesz musiał poczekać na zewnątrz.

- Niech to szlag.

Wróciłem pisząc do Kenny’ego aby przyszedł do szpitala , mówiąc, że wszystko wyjaśnię później. Siedziałem w niebieskim , niewygodnym siedzeniu w rogu poczekalni, łokcie trzymałem na kolanach , gdy schowałem twarz w dłonie .Czekałem na Kenny’ego ,  siedziałem z niecierpliwością , aż zjawił się . I wyjaśniłem mu wszystko . 

 

Czasami retrospekcje z posiadania broni dają jej koszmary nocne. Nie mogę sobie wyobrazić co pojawia się w jej snach.

Ale w sposób jaki o niej myślę...nigdy wcześniej nie czułem tego do innej dziewczyny. Mój żołądek robił sztuczki i stałem się nerwowy; i nie byłem w stanie tego wyjaśnić.

Jazda samochodem skończyła się szybko; była 22:30, oboje przeszliśmy przez hol, do windy i do pokoju drzwi hotelowych Rachel.

Szła przede mną, aż dotarliśmy do jej drzwi i odwróciła się, aby wyjąć klucz hotelowy ze swojej torebki.

- Więc, bawiłam się świetnie dzisiaj. Dziękuję za wspaniały film i fantastyczną kolację – spojrzała na podłogę a następnie za mnie z uśmiechem na twarzy.

- To była dla mnie przyjemność, również miałem bardzo miły wieczór – podrapałem się po karku mówiąc.

Nagle nasze oczy spotkały się, nasze brązowe tęczówki nawiązały kontakt.

- Ja...Ja muszę- -Rachel jąkała się. Chciała otworzyć drzwi ale zatrzymałem ją.

Delikatnie chwyciłem jej podbródek, że jej twarz była naprzeciw mojej i pocałowałem ją słodko.

- Dobranoc - wymamrotałem gdy nasze usta się oddzielały.

Spojrzała na mnie zszokowana na chwilę dopóki jej usta nie uderzyły o moje, nasze ruchy ust zsynchronizowały się.

Owijając jej ramiona wokół mojej szyi, kładę moje dłonie na jej biodrach.

Pocałunek był namiętny, nasze serca biją szybciej niż powinny.

Rachel oderwała się i powiedziała ostatnie słowo na noc.

- Zobaczymy się jutro

Z tym otworzyła i zamknęła drzwi i zostawiając mnie z pustym wyrazem twarzy.

Szurając poszedłem tylko kilka metrów dalej do mojego pokoju, po przekątnej od niej.

Rachel’s P.O.V

Po zamknięciu drzwi, zaczęłam rozbierać się rozmyślając o pocałunku, który ja i Justin doświadczyliśmy. Zsunęłam bokserki (booty-shorts) oraz mój czarny top, przykładając palce do moich ust próbując delektować się smakiem.

Różowe usta Justina były miękkie; coś w nich było delikatnego i słodkiego. Był prawdziwym dżentelmenem dzisiejszego wieczoru, co tworzy we mnie uczucie, którego nie czuła nigdy przedtem.

Pochyliłam się nad marmurową umywalką obmywając moją twarz ciepłą wodą.

To był długi, ale przyjemny wieczór i byłam gotowa, aby iść spać. Wsunęłam się pod ciemny, czerwony koc po czym odwróciłam się wyłączając lampkę, gdy w pokoju zapadła ciemność.

No One’s P.O.V (Trzecioosobowy)

Justin praktycznie naśladował Rachel nie wiedząc o tym. Zdjął ubranie, umył twarz i poszedł do łóżka.

Ale on nie spał, podczas gdy Rachel powoli odpływała do swojego własnego świata pełnego marzeń i okazjonalnych koszmarów.

Justin był w trudnej sytuacji, nie widział jak sobie poradzić. Miał jedynie złamane serce, po poprzedniej dziewczynie, kilka miesięcy temu. Nie wiedział, że był nad nią (nie wiedziałam, jak to przetłumaczyć) dopóki nie spotkał tej pięknej dziewczyny tylko o półtora roku młodszej. Wtedy i tam chciał, żeby coś między nimi było.

I teraz było.

Podczas gdy oboje byli pod ich satynowymi kocami z telewizorem i zgaszonym światłem. Zasłony i drzwi automatycznie się zamknęły, obydwoje powoli zapadali w głęboki sen.

Ranek; 9:00

Rachel obudziła się wraz ze śpiewem ptaków na zewnątrz. W szortach przeszła około 10 metrów, aby odsłonić zasłony, żeby zobaczyć niesamowity widok miasta i błękitne niebo bez żadnej chmury. Wróciła do walizki i przebrała się w jeansowe szorty i szarą bluzę sięgającą jej prawie do kolan.

Ziewnęła, podrapała się po głowie i poszła do łazienki. Wyszczotkowała swoje włosy i zęby i zamknęła drzwi udając się pod pokój Justina delikatnie pukając w drzwi.

Mniej niż minutę później Justin wyłonił się ze swojego pokoju w samej bieliźnie, a jego blond włosy, zazwyczaj stojące teraz rozprzestrzeniły się we wszystkich kierunkach jak paw.

- Och przepraszam, obudziłam cię? - powiedziała Rachel chichocząc.

- Nie – powiedział trąc czoło – i tak miałem wstawać.

- Cóż ja szłam na dół na śniadanie i chciałam zapytać co chcesz?

- Och, daj mi się ubrać, pójdę z tobą.

- Nie, nie, nie – zaprotestowała – ja stawiam, w formie bufetu po wszystkim. Pomyśl o tym jak o małym sposobie podziękowania za niesamowitą kolację ostatniego wieczoru. - zakończyła swoje zdanie z uśmiechem.

- Uch, dobrze – Justin był oczywiście w pół śnie z czymkolwiek co powiedział – Capitan Crunch będzie w porządku. Ja idę pod prysznic.

- W porządku, będę za moment – Z tym Rachel poszła korytarzem hotelu i tuż za rogiem czekała na nią winda, co ją uszczęśliwiło.

Nikt nie wiedział kim ona jest, nikt nie znał jej historii lub z kim był na randce wczorajszego wieczoru. W brzuchu Rachel obudziły się motyle na wspomnienie wczorajszej nocy, ale nikt wokół niej nie miał pojęcia. Justin odwalił kawał dobrej roboty aby nic nie wyszło na jaw.

Rachel podeszła do bufetu, wzięła miskę z płatkami dla swojego przyjaciela na górze i małą butelkę mleka. Ona zdecydowała się jedynie na Bluberry Muffin z truskawkami. To było dla niej doskonałe rozpoczęcie dnia.

Mając wszystko w pojemnikach, poszła do winy, następnie do miejsca gdzie w sekrecie byli. Wreszcie dochodząc do drzwi pokoju Justina, zapukała i weszła. Zobaczyła Justina, który wrócił spod prysznica, ubrany w swoje słynne spodnie z niskim krokiem i biały podkoszulek, który idealnie pasuje do jego ciała. Właśnie skończył suszyć włosy i nakłada na ie jakiś żel.

- Oto twoje płatki – Rachel położyła niebieską miskę na stole – o i mleko.

Justin zakończył przygotowania, a następnie podszedł do Rachel i dał jej buziaka w usta.

- Dziękuję

Brunetka odpowiedziała zaskoczona ze słodkim chichotem.

- Proszę bardzo.

Rachel’s P.O.V

- Więc jakie masz dzisiaj plany? - zapytałam, ciekawa, czy takowe ma.
- Około dziesiątej mam dodatkową prób, aby upewnić się, że wszystko jest idealne na jutro. Powinna się skończyć około piątej lub szóstej. - przerwał napełniając buzie płatkami – potem, może moglibyśmy iść do kina?

Sięgnęłam po krzesło i usiadłam obok niego.

- Brzmi świetnie – mój żołądek zaczął wykonywać koziołki, podczas gdy motyle wybuchły. - Wiem, że to nie czas, żeby zadawać takie pytania i mogę wyjść na zdesperowaną... ale nie jestem. - kładę nacisk na trzy ostatnie słowa. - Ale cy my jesteśmy razem, czy...”oh całowaliśmy się ale to przeszłość” czy coś?

Nie odpowiadał przez dobre piętnaście sekund. Połknął jedzenie i spojrzał mi prosto w oczy. Powoli zbliżył się do mnie, aż czułam jego miętowy oddech.

- Rachel, lubię cię. Bardzo. Jeśli czujesz to samo, byłbym prze szczęśliwy nazywając się swoją dziewczyną. Ale nie chce naciskać na ciebie. - po każdym zdaniu brał głęboki oddech, co chciało, że chciałam go bardziej i bardziej.
- Ale ja czuję to samo – wyszeptałam.
- Więc znasz odpowiedź.

Namiętna chwila została przerwana, gdy Justin wstał od stołu.

- Lepiej chodźmy na dół jeżeli nie chcemy się spóźnić.
- To wszystko? - zaśmiałam się humorystycznie.

Justin wiedział dokładnie o czym mówię i podszedł do mnie z pochyloną głową, ale jego oczy patrzyły na mnie z małym uśmieszkiem na ustach.

Położył dłonie na moich biodrach i pociągnął mnie w zamknięciu przez długi pocałunek.

- Gotowa?

Odwrócił się zostawiając mnie przygryzającą wargę. Obydwoje wyszliśmy idąc korytarzem przed siebie. Złapał moją dłoń i złączył nasze palce

@demsroad

aw aw aw umieram, jak słodko

ASDFGHJHGFD W KOŃCU SIĘ POCAŁOWALI I TO TAK SŁODKO...

<3 span="">